$I. \,\,F - C{H_2} - \mathop C\limits_ \oplus H - C{H_3}$
$II.\,\, F - C{H_2} - C{H_2} - \mathop C\limits_ \oplus H - C{H_3}$
$III.\,\,C{H_3} - \mathop C\limits_ \oplus H - C{H_3}$
$IV.\,\,$ image
કાર્બોકેટાયનન $IV$ સંસ્પદનને કારણે વધુ સ્થાયી હોય છે. ઇલેક્ટ્રોન વીથડ્રોઇંગ પ્રેરક અસર ($-I$ અસર) ને કારણે તેમના દ્વારા ઇલેક્ટ્રોન વીથડ્રોઇંગ સમૂહ કાર્બોકેટાયનનની સ્થિરતા ઘટાડે છે. પરિણામે કાર્બોકેટાયનન $III$ એ $I$ અને $II$ કરતાં વધુ સ્થાયી હોય છે. કાર્બોકેટાયનન $I$ માં ઇલેક્ટ્રોન વીથડ્રોઇંગ $-F$ એ ધનવીજભારિત કાર્બન પરમાણુની વધુ નજીક, $II$ ની સરખામણીએ હોય છે. આમ કાર્બોકેટાયનન $II$ સરખામણીએ $I$ કરતાં વધુ સ્થાયી હોય છે. માટે, કાર્બોકેટાયનની સ્થિરતાનો ક્રમ અને તેથી આપેલા આલ્કોહોલ્સની ક્રિયાશીલતાનો પ્રત્યેનો અનુવર્તીં ક્રમ નીચે પ્રમાણે છે.
$IV > III > II > I$
ફિનોલ $,$ $p-$ મિથાઇલફિનોલ $,$ $ m-$ નાઇટ્રોફિનોલ અને $p-$ નાઇટ્રોફિનોલ