ટીકુ બહેનનું લેશન વાર્તામાં નો જીન કરે છે.

ચૂપચાપ તિરાડમાં વંદો રહે છે.

શિયાળામાં આકાશમાંથી જાણે આગ વરસી રહી હતી.

માણસો લાલ મરચાં ભેગાં કરી સળગાવીને બેઠા હતા. 

ચામાંચીડીયાં ડાળે લટકે છે.

સૌ વાંદરા પોતપોતાની પૂંછડીઓથી પવન નાખવા લાગ્યા.

બધા વાંદરા ઠંડીથી બચવા તેમની પૂંછડીઓ ઊંચી કરી મિનારા જેવું બનાવીને બેઠા હતા.

સુઘરી ના કહેવાથી વાંદરાભાઈ એ ઘર બનાવ્યું. 

સુધરી ઝાડ પર લટકતો માળો બાંધે છે. 

ટીકુ બહેન બધી જ વાર્તા દાદી ને માફક આબેહૂબ બોલે છે.