ટીકુ બહેનનું લેશન વાર્તામાં નો જીન કરે છે.

સૌ વાંદરા પોતપોતાની પૂંછડીઓથી પવન નાખવા લાગ્યા.

માણસો લાલ મરચાં ભેગાં કરી સળગાવીને બેઠા હતા. 

ચૂપચાપ તિરાડમાં વંદો રહે છે.

ચટપટ સુઘરીબાઈએ વાંદરાઓની ચિંતા છોડી દીધી.

ચામાંચીડીયાં ડાળે લટકે છે.

સુધરી ઝાડ પર લટકતો માળો બાંધે છે. 

ટીકુ બહેન બધી જ વાર્તા દાદી ને માફક આબેહૂબ બોલે છે.

શિયાળામાં આકાશમાંથી જાણે આગ વરસી રહી હતી.

સરસ ઘર બનાવે છે એટલે લોકો તે પક્ષીને સુઘરી કહે છે.